Το έχω κουβεντιάσει πολλές φορές το συγκεκριμένο θέμα, με φίλους. Έπεσα τυχαία σε ένα άρθρο που μιλούσε για αυτό. Και σκέφτηκα να κάνω ανάρτηση την άποψη την δικιά μου για το ζήτημα. Αναφέρομαι όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο, σε σχέσεις με μεγάλη διαφορά ηλικίας.
20-25 χρόνια ας πούμε. Ασφαλώς και δεν το θεωρώ και ότι καλύτερο αλλά όχι και κανένα έγκλημα. Υπό κάποιους όρους, βέβαια.
Περίπτωση πρώτη.
Περίπτωση πρώτη.
Μια γυναίκα/άντρας 25-30 χρονών. Γνωρίζει έναν άντρα/γυναίκα 50 χρονών. Τις αρέσει και του αρέσει. Ο τύπος/τύπισα είναι παντρεμένος/η με το μεγαλύτερο παιδί του στην ηλικία της μικρής η του μικρού. Μιλάει δηλαδή ξεκάθαρα, αν και την/τον γουστάρει. Η μικρή/μικρός ξέρει τα πάντα πλέον και αποφασίζει να προχωρήσει μαζί του/της, με σκοπό απλά να το ζήσει, για όσο κρατήσει. Δεν ευελπιστεί να τον/την χωρίσει αλλά να είναι μαζί του/της για να ζήσει την εμπειρία.Σ ε αυτήν την περίπτωση επαναλαμβάνω δεν το βλέπω σωστό αλλά όχι και τόσο λάθος,ώστε να αρχίσεις πετάς πέτρες.