12 Από χέρι σε χέρι...

Τ
ο βρήκα  στον marco

και με την σειρά μου το ποστάρω.


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΑ.

ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΑΠΛΩΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ. ΑΥΤΗ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ.

ΤΟ 93% ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ...

ΕΣΕΙΣ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΤΟ 7% ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ

...ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΤΟΝ...ΤΟΙΧΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΜΙΑ...ΜΕΡΑ!

συντάκτης Γιάννης Καλαμάτας

Να προσθέσω πως οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες και όχι μόνο τα παιδιά ζητούν την αποδοχή και την κατανόησή μας. Γιατί όχι και τον σεβασμό μας.  Ας το θυμόμαστε αυτό την επόμενη φορά που με ευκολία θα παρκάρουμε στους ειδικούς χώρους που είναι προορισμένοι για να τους εξυπηρετούν. Ας το θυμηθούμε όταν η αγανάκτησή μας που δεν βρίσκουμε εύκολο πάρκινγκ μας κάνει να ανεβάζουμε τα αυτοκίνητά μας στα πεζοδρόμια ή όταν τους στερούμε την προτεραιότητα.

Οταν πρωτοταξίδεψα στο εξωτερικό μου έκανε τεράστια εντύπωση ο αριθμός των ατόμων με ειδικές ανάγκες που κυκλοφορούσαν παντού. Μου πήρε λίγο χρόνο μα κατάλαβα πως οι δικές τους κοινωνίες τους επέτρεπαν να κυκλοφορούν. Υπήρχε παντού πρόβλεψη για εκείνους.

Ο Γιάννης Καλαμίτσης είπε κάποτε πως πολιτισμός είναι να έχεις στο σπίτι σου τουαλέτα. Κουλτούρα όμως είναι να ξέρεις να τραβάς το καζανάκι.

Πολλές φορές μπερδεύω ποιός είναι άτομο με ειδική ανάγκη. Ο άνθρωπος στην αναπηρική καρέκλα ή ο άνθρωπος που δεν έχει καμιά αίσθηση κοινής λογικής;